In Memoriam Cees Besseling

In Memoriam Cees Besseling 

door Hans Tromp, Patrick Cramer en Cees van Diest.

Op 9 april kregen wij te horen dat Cees Besseling was overleden. Dat was een enorme schok. We wisten al dat hij geruime tijd ziek was, maar dit was toch heel onverwacht. Omdat ik, door Covid geveld, niet naar de begrafenis kon, spraken wij, Patrick Cramers en Cees van Diest en Hans Tromp af om met elkaar in een café onze herinneringen aan Cees op te halen. Wij hebben in verschillende perioden met Cees gewerkt, en het leek ons mooi om onze belevenissen met Cees in dit In Memoriam met jullie te delen. 

Ik werkte met Cees bij de Haagse Academie voor Fysiotherapie en later nog bij de oprichting van Omega. Cees was een buitengewoon energieke man. Zowel in zijn werk, als daarbuiten. Op de Academie maakte hij zich sterk voor een Inspanningsfysiologielab in samenwerking met de HALO.  

Maar nog belangrijker werd zijn bijdrage voor de ontwikkeling van de voortgangstoets die wij nodig hadden voor ons probleemgestuurd onderwijs. Cees wist samen met Alexander Verbraeck (toen nog scholier op het VWO, inmiddels hoogleraar aan de TU Delft) een programma te ontwikkelen waarin duizenden toetsitems konden worden opgeslagen, geselecteerd voor de toetsafname en statistisch verwerkt. Wij werkten in die periode samen met de Universiteit van Maastricht en gingen daar vaak heen voor overleg. Maar dan wel zo dat we heel vroeg in de trein zaten en ’s avonds kostelijk aten in een van de vele zeer goede restaurants. En dat was altijd een feest met Cees. Goed eten, voldoende drinken, visionaire gesprekken en dan haasten om de laatste trein te halen.     

Uit een van die visionaire gesprekken kwam het idee dat we ook de toetsuitslagen en de overige cijfers van studenten in een systeem zouden moeten kunnen zetten, zodat we voorspellingen over hun studievoortgang konden doen. Cees weer dag en nacht met Alexander aan het knutselen en daar lag de basis voor VOLG. Met dat pakket ging Cees de boer op en wist een aantal kleinere hogescholen mee te krijgen in het gebruik. 

Zo kwam hij ook bij de Hogeschool van Amsterdam (HvA) terecht die serieus interesse had, maar dan voor de hele hogeschool. Toen brak het zweet mij uit. Zo’n grote klant! Maar Cees ging onverdroten door! 

Samen met de HvA  en De Haagse Hogeschool richtten we OMEGA op en Cees veroverde HBO-Nederland met VOLG+ waarin meer dan vijftig procent van alle studenten hun studievoortgang in cijfers en studiepunten konden volgen. Hiermee kan hij met recht de grondlegger van studievoortgangsregistratiesystemen in Nederland genoemd worden. 

Zo onstuimig en soms ongeremd als hij in zijn werk was, zo ook in andere dingen van het leven. Eten, drinken en plezier. Visionaire vergezichten, Triatlons, 2x de Elfstedentocht. Zodra het vroor liet hij alles uit zijn handen vallen en gleden wij over het zwarte krakende ijs naar de laaghangende zon. Dat was voor mij Cees Het Beest Besseling. 

Hans Tromp 

‘You are going your own sweet way’ is een nummer van The Notting Hillbillies, dat ik vaak mocht aanhoren in de auto van Cees Besseling, als we samen naar huis reisden van Den Haag naar zijn woonplaats Gouda. 

Na mijn stage voor de studie onderwijskunde bij Hans Tromp, mocht ik mijn werk bij de Haagse hogeschool vervolgen bij Cees. Dat was bij toen nog project Omega, later het bedrijf Omega.  

Cees werd daardoor in feite mijn eerste baas. Niet dat hij zich als baas gedroeg, integendeel. Op zijn eigen wijze met veel passie, bravoure en op zijn tijd een joekeloeris(lees biertje) bespraken we de snelle ontwikkeling van Omega.  

Na de succes producten Tibs, Multo en Anares, verschenen al snel Studadm en Volg en later Volgplus. We reisden alle hogescholen van Nederland af om de producten te demonstreren. Voor een groep mensen was Cees op zijn best. Met veel toewijding en humor wist hij de systemen aan de man te brengen. Was eenmaal de deal met een hogeschool bezegeld, dan kon ik aan de slag om de systemen te implementeren. Mooi werk en zeker het ‘bomen bouwen’ werd een begrip. Bomen bouwen stond voor: het omzetten van curriculum en het examenreglement in Volg.  

Het bracht ons op congressen veelal in Nederland, maar soms ook in buitenland. Van de anekdotes van deze trips hebben we nog jarenlang plezier gehad. Over de man die met een knalgeel overhemd met een Tweetie stropdas tot de bijzondere bijnamen die we voor congresgangers spontaan bedachten.  

Een anekdote die mij letterlijk al die jaren heeft achtervolgd is een telefoongesprek met mijn broer. Het was in de tijd van de floppydisks. Mijn broer en ik deelden een computer. Op een gegeven moment belde hij mij met een probleem en ik zei op zijn limburgs: ‘er is gein ruumte mei op de schief’. Cees bleef dit nog tot ons laatste gesprek herhalen en we bleven er om lachen. 

Cees was zeker geen gewone baas. Hij deed het op zijn manier en dat heeft Omega ver gebracht. En het was een ‘sweet way’ en daarom zijn we ook maatjes voor het leven geworden. En ik weet zeker, dat waar hij ook is, het nummer van de Notting Hillbillies zal hij blijven meezingen.   

Patrick Cramers 

Cor Buiswater (persona), 18 jaar, gaat na zijn ZUBO (Zeer Uitgebreide Basis Onderwijs) aan de slag bij een bedrijf dat medische apparatuur maakt en wordt daarnaast student bij de leeronderneming College Virtula. Verder zijn Flip Fluitketel, Annemarie Vlijmscherp en Toos den Hulk de andere fictieve hoofdpersonen in College Virtula, de virtuele leeromgeving in een cultureel maatschappelijke context. Deze personen en het idee College Virtula komen allen uit het brein van Cees Besseling.  

Even terug in de tijd. Na een schitterende en inspirerende tijd bij OMEGA Onderwijs Beheer BV met Cees als adjunct-directeur en inspirator, gingen de meeste Omega medewerkers vanaf 1996 ieder huns weegs. Het pioniersbedrijf Omega, o.a. bekend van studievoortgangsysteem VOLG+, was verkocht aan een grote ICT -onderneming en werd daarbinnen een klein minder zichtbare unit die ook van naam veranderde in OAB/Omega. Cees ‘kindje’ Omega glipte uit zijn handen en dat was een bittere pil.  

Cees Besseling, Patrick Cramers en Cees van Diest bleven elkaar tot aan zijn dood in april 2023 ontmoeten onder het synoniem ABCD (Adviesbureau Besseling Cramers van Diest). Vanaf 2000, deden we dat zo’n driemaal per jaar. Eerst een lokale maaltijd met een goed glas wijn, bijkletsen over onze banen en het werk en als de tijd het nog toeliet verder ontwikkelen aan het boek over College Virtula. In de loop van de jaren werden het aantal ABCD’tjes wel wat minder in frequentie, maar we keken er altijd erg naar eruit. Het boek schoof wel wat naar de achtergrond en zal er ook niet meer komen nu Cees veel te jong is overleden, maar alle mooie herinneringen aan al onze ontmoetingen en gesprekken blijven. Jeetje wat hebben veel gelachen.  

 Cees van Diest