BRONS 0775!

17 jaar en 20 plakboeken later verliet ik in 2017 De Haagse Hogeschool voor de tweede keer maar nu als pensionado. Tegenwoordig schrijven we een blog, maken we podcasts of gebruiken we een YouTube kanaal. Al bladerend door mijn plakboeken kwam ik de nodige leuke, maar ook minder leuke feitjes tegen. In deze en volgende bijdragen maak ik u deelgenoot.

Van verscheidene eenheden naar eenheid in verscheidenheid. Herkenbaar? Het is de subtitel van het jubileum boek uit 1992, het jaar waarin de Haagse Hogeschool haar 1^e lustrum vierde. Het boek heeft als titel: ‘Brons’.

Ik heb nummer 0775 uit een oplage van 2500 exemplaren. Het ‘huwelijk’ van 14 instituten werd na 4 jaar verkering gesloten op 15 januari 1987. Bijzonder was wel dat de partners niets, maar dan ook totaal niets met elkaar gemeen hadden, behalve dat het Hbo-instellingen waren. Voor studenten en docenten wilde dit niet zeggen dat ze op 16 januari geschokt of verblijd wakker werden in het brandende besef dat zij nu terecht waren gekomen in een totaal andere organisatie. Ze gingen nog steeds heen en terug via dezelfde route naar hetzelfde vertrouwde gebouw en opleiding. Pas als medewerkers over het College van Bestuur of het centraal bureau spraken of naar het gebouw moesten waar deze waren gevestigd had men het over de “Haagse Hogeschool”. Overigens heette het toen nog formeel “Haagse Hogeschool” en tegenwoordig “De Haagse Hogeschool”. Zal wel een marketing dingetje zijn.

‘Brons’ geeft een kijkje in de verschillende instituten waaruit de Haagse Hogeschool in 1987 is opgebouwd, zoals bijvoorbeeld HTS-Prinsengracht, Academie de Laan, de Haagse Leergangen, de HES, maar ook de avond-HTS, die wel de martelgang voor doorbijters werd genoemd. Vier avonden in de week van zeven tot half elf, plus het nodige huiswerk. Al in 1976 was van Ministeriële zijde de intentie om instituten voor Hoger Beroepsonderwijs samen te voegen. Schaalvergroting met meerdere disciplines was de leus ofwel hogescholen “nieuwe stijl”. Dat stond allemaal in een nota van toenmalig minister van Kemenade. Toen die aftrad (1977) ging de stoom van de ketel en bloedden de genomen initiatieven, o.a. in Den Haag, dood. Dat veranderde in 1983 met de dwingende ministeriële nota “Schaalvergroting, taakverdeling en concentratie in het hoger beroepsonderwijs” (STC-nota). Ir. Henk Vredeling, voormalig minister van Defensie, werd voorzitter van de projectgroep die de grootste fusieoperatie in de geschiedenis van het Haagse onderwijs ging voorbereiden. We kennen de uitkomst.

In het 1^e jubileumjaar, 1992, kwam ik bij de Sector Informatica werken, toen gevestigd aan het Louis Couperusplein. De 14 instituten waren dan wel gehuwd, maar woonden nog steeds niet samen. Het 2^e lustrum haalde ik niet, want in 1995 verliet ik de Haagse weer omdat de sector een te lage instroom had en de verwachting voor de jaren erna niet erg optimistisch waren. Er moest gekort worden op personeel om niet in de financiële problemen te komen, als die er al niet waren. Er was een ‘lijst’, die ik overigens nooit heb gezien, waarop was aangegeven wie wel en wie niet in aanmerking gingen komen voor ontslag. Voor dat het zover was werd aan docenten aangeboden om de sector vrijwillig te verlaten, maar dan wel met een oprotpremie van ƒ 10.000, -. Aangezien ik er nog maar kort werkte, was de kans groot dat ik hoog op die ‘lijst’ zou staan en zo vertrok ik dat jaar naar Omega Onderwijsbeheer bv om als adviseur onderwijsvoorziening en onderzoek aan de slag te gaan voor het wel bekende studievolgsysteem Volg+. Naast het adviseurschap werd ik al snel tevens Manager Softwareontwikkeling en kwam daarmee in het management van Omega. Omega draaide geweldig en Volg+ was ‘hot’ in Hbo- en Mbo-onderwijsland en zelfs enkele universiteiten maakten gebruik van Volg+. Na enkele jaren werd Omega verkocht aan RCC-Onderwijs, wat vervolgens transformeerde tot Roccade en later tot Pink-Roccade, een toenmalige gigant in de IT-sector.

Begin 2001 kwam De Haagse Hogeschool weer op mijn pad. Het ging goed, veel studenten en een tekort aan docenten. Tijd om terug te keren naar het hbo-onderwijs. Ik had er zin in! In het jubileumboek ‘Brons’ stond al een schets van de unilocatie Laakhaven en die was ondertussen, tijdens mijn uitstapje naar het bedrijfsleven, gebouwd en in gebruik genomen. Iedereen woonde nu samen op 82.000 vierkante meter vloeroppervlak. Alleen de Halo bleef op de Laan van Poot, vanwege o.a. de sportvelden aldaar.

Het was wel even wennen om de juiste weg te zoeken door Ovaal, Slinger, Strip en dan hadden we natuurlijk ergens nog de Rugzak en Loopbruggen. In het jubileumboek is te lezen: ‘die 82.000 vierkante meter voor het geplande gebouwencomplex is echter groot en flexibel genoeg voor nu en de toekomstige groei’. Ondertussen weten we wel beter na 26 jaar Laakhaven. Het gebouw is te klein en zo zijn de centrale diensten uitgehuisd in een aanpalend gebouw Poseidon en heeft het hoofdgebouw van binnen een metamorfose doorgemaakt. Verder is er een locatie in Delft (voorheen TH Rijswijk), Zoetermeer (onderdeel Faculteit ITD) en is de Halo nu te vinden op Sportcampus Zuiderpark.

‘Brons’ stond voor 5 jaar Haagse Hogeschool. Fout natuurlijk want 5 jaar is een houten jubileum (blik of plastic jubileum mag ook). Dit jaar bestaat De Haagse Hogeschool 35 jaar, het koralen jubileum.