Ronald van Wijk (66)..
..is nog steeds de enthousiaste, dynamische en vrolijke ‘Roon’ als in 1987, toen hij De Haagse binnenstapte als deeltijddocent bij Personeel &Arbeid. Docent, academiedirecteur, voorzitter van de Hogeschoolraad, reorganisator en interimmer, Ronald deed het allemaal. Tot in 2008, toen stapte hij op, vermoeid na 21 jaar kartrekker en na gedoe over centen. Maar in 2019 wordt hij weer binnengehaald om bij de opleiding Communicatie de zaak op de rit te krijgen en de accreditatie voor te bereiden. Eigenlijk was hij al wat aan het afbouwen, onder meer bezig met XNet, maar dit aanbod bij kon hij niet weerstaan. Ronald is een rasverteller, zeker als er wat sappige anekdotes over tafel gaan, maar helaas: ‘schrijf dit maar niet op’, voegt hij er dan aan toe. Hij lijkt dat tegelijkertijd toch wel jammer te vinden. Want een beetje reuring zet de boel wel lekker op scherp.
Loopbaan
Ronald is hrm’er bij een Amerikaans bedrijf als hij in 1987 als deeltijddocent begint bij P&A op de Haagse Sociale Academie. Hij vindt het leuk om over zijn vak te vertellen en wordt een enthousiast docent die meer in zijn mars blijkt te hebben. Na een paar jaar krijgt hij zijn eerste ‘verander’klus. De opleiding moet een zakelijker karakter krijgen, minder zorg en welzijn, meer management en organisatiegericht. In 1991 wordt hij ‘studierichtingsleider’, hoewel hij twijfelt of dat toen wel zo genoemd mag worden in dat ‘doorgedemocratiseerde’ instituut. Een rits aan functies volgt: voorzitter van de Hogeschoolraad, directeur van de Halo, interimdirecteur HRM en directeur van de Academie voor Financial Management (AFM). Tot 2008 als hij in de clinch raakt over financiën. De toebedeling aan zijn moeilijke opleiding Accountancy vindt hij onrechtvaardig. Zo kan hij niet werken en hij legt zijn portefeuille bij Pim Breebaart op tafel. Overmoedig? Terugkijkend geeft hij nu toe: ‘Ook wel wat oververmoeid na 21 jaar Haagse Hogeschool’. 11 jaar lang verricht hij vervolgens allerlei interimklussen in het onderwijs om begin 2019 terug te keren bij de opleiding Communicatie.
Zo kan hij niet werken en hij legt zijn portefeuille bij Pim Breebaart op tafel.
De veranderaar
Verbeteren, veranderen, reorganiseren, een club weer op het juiste spoor zetten, daar kun je Ronald voor vragen. Maar hij is niet de gladde projectmanager die volgens Prince2 of andere technieken aan de slag gaat. Integendeel bijna. Licht beschaamd, of hij doet alsof, geeft Ronald toe dat hij niet volgens vastomlijnde plannen en routes werkt. Hij is een aanpakker, gaat met mensen in gesprek en met hen aan de slag. Hands on. Maar vooral met aandacht voor de mensen en hun talenten. “Ik probeer heel eerlijk mijn kaarten op tafel te leggen, mensen te betrekken en ze op plekken te zetten waar ze het verschil kunnen maken.” Hij kijkt welke talenten mensen hebben, zet mensen bij elkaar die verschillen en dus aanvullend zijn. “Als je dan de juiste vragen stelt, gaan mensen weer gemotiveerd met elkaar aan de slag. Het is de magie van samen beter willen worden, samen leren, dat is het mooiste wat er is.” Cruciaal is dan een sfeer van vertrouwen. En het creëren daarvan lijkt een kunstje te zijn dat Ronald goed beheerst. Hoe? “Het gaat erom dat ik waarmaak wat ik zeg. En als Haags jongetje probeer ik alleen maar dingen te zeggen die ik waar kan maken.”
Toen en nu
Als hij na elf jaar weer binnenstapt bij De Haagse ziet hij zeker wel verschillen. Zoals een eigentijds, dynamisch en bruisend plein waar van alles gebeurt, horeca, speakers corner en innovation lab. Maar hij ervaart dezelfde warme hogeschool die goed voor zijn mensen zorgt, maar niet erg koersvast is. Nog steeds discussie over teamleiders bijvoorbeeld en de schrik als het over de Hogeschoolraad gaat. De HR die het woord ‘tegenkracht’ te veel als doel en niet als middel hanteert.
En de hogeschool is wel erg groot geworden, vindt hij. “De diensten die nu in een ander kantoorpand zitten, ik vind het een verarming. Als ik in Poseidon rondloop, zou het net zo goed het ministerie van Koninkrijkszaken kunnen zijn.” Om er relativerend aan toe te voegen dat hij snapt dat het even niet anders kan zijn.
En verder?
Begin 2019 wordt Ronald gevraagd mee te denken over een voorziening voor ex-medewerkers. Dat wordt XNet: “Het past in mijn filosofie van een leefgemeenschap die een hogeschool nu eenmaal ook is.” Maar dat moet dan wel doorgetrokken worden, vindt hij. Hij werkt daar graag aan mee, maar tijdens de opzet ervan wordt hij gevraagd voor de klus bij Communicatie. Daar heeft hij even zijn handen aan vol. Hij heeft het nog steeds druk. Ook al omdat hij inmiddels als trotse grootvader een vaste oppasdag heeft. Maar met XNet gaat hij zeker door.
Ronald van Wijk, De Haagse Hogeschool is nog niet van hem af. Gelukkig maar!
Nog steeds discussie over teamleiders bijvoorbeeld en de schrik als het over de Hogeschoolraad gaat.
XNet: “Het past in mijn filosofie van een leefgemeenschap die een hogeschool nu eenmaal ook is.”
