Hans krijgt glasvezel en een aanlokkelijk aanbod om over te stappen op T-Mobile. Easy peacy. Maar de werkelijkheid is wreed en het is zeker niet easy.
Zo eindigde deel 1:
En zo zaten we een kwartier later desolaat in onze huiskamer met een nieuw zwart kastje een nieuwe afstandsbediening, een kaartje met een wachtwoord plus code en een TV kabel die als een guirlande door de kamer krulde.
Deel 2:
Die avond zetten we de TV aan op Hilversum1, okay, NPO1. Meer zenders konden we niet krijgen, niet met de T-Mobile afstandsbediening, niet met de oude afstandsbediening. Niet met de oude reserve afstandsbediening. Niet met woede, niet met droefenis, helemaal niet.
Vroeg naar bed! Talloze vragen gierden door ons hoofd. Is Ziggo nu opgezegd of betalen we dubbel, wie gaat ons helpen? Komt het ooit nog goed? Waar is die meneer Elroy die ons heeft laten tekenen? Zou T-Mobile klantenservice ooit bereikbaar zijn?
Het werd een onrustige nacht.
De volgende ochtend hadden we een plan: opzoek gaan naar een echt mens, een mens van T-Mobile. Er is een T-Mobile winkeltje in de buurt, dus daarheen en niet meer weg voor dat alles geregeld is!
Nog een goed idee: we filmen alles op de I-pad, elke handeling leggen we vast en dan moeten zij maar zeggen hoe het echt moet. Dus met een Reality Soap van wanhoop en frustratie, twee telefoons en een hyperventilatiezakje fietsten we door de regen naar de het T-Mobile Centre. ‘Slechts een klant tegelijk, want Corona.’
Het moet gezegd worden: Het was een vriendelijke mens, de T-Mobileman. Geduldig legde hij uit dat de telefoons pas konden worden overgezet als de termijn afliep en we dan een nieuwe simkaart moesten installeren. Daar kregen we nog bericht over. We moesten de T-Mobile afstandsbediening gewoon op het kastje richten tot het paarse of blauwe lapje ging knipperen en dan konden we alle zenders vinden.
Opgetogen keerden we huiswaarts. Weer richten op het zwarte kastje…, maar alleen een rood lampje en geen zenders. Ook geen Netflix.
Weer alles filmen en weer naar de meneer van T-Mobile.
Met beeld en geluid illustreerden we ons gevoel van onvermogen en hulpeloosheid en zagen plots een meewarig glimlachje om de mond van de vriendelijke meneer: ‘’Als u het kastje omdraait, ziet u het blauwe lampje wel…U kijkt nu naar de achterkant. Maar u moet met de oude afstandsbediening Netflix opzoeken, want dat gaat via internet en niet via de kabel, maar dan moet u wel uw TV-code van Philips opzoeken.’
We voelden ons nu werkelijk een echtpaar op leeftijd. Maar thuis bleek het inderdaad te werken. Dat wil zeggen met enige moeite:
Stap 1: TV aan: Met de afstandsbediening van T-Mobile richten op het zwarte kastje, eerst het groene knopje indrukken, dan het andere aan/uitknopje,
Stap 2: met de oude afstandsbediening richten op de TV, knopje met het pijltje indrukken en dan HDMI 1 opzoeken en aanklikken.
Stap 3: Met de afstandsbediening van T-Mobile dan weer de juiste zender zoeken. Let op! Richten op het zwarte kastje.
Stap 4 (voor Netflix): oude afstandsbediening gebruiken, richten op de TV en dus niet op het zwarte kastje!
Stap 5: Terug naar TV, oude afstandsbediening gebruiken, richten op de TV en terugzetten op HDMI.
Werkt het niet: Stekker er uit en opnieuw beginnen Maar vooral: geduld, heel veel geduld, want het opstarten werkt traag, heel traag.
Oud, we worden oud!
Heeft u ook soms last van dit soort modergernissen? Wel eens naar een overheidsinstantie, bank of verzekeraar gebeld? Meld het mij, dan maken we er een rubriekje van.
