Hoe is het eigenlijk met..: Erik Jan Sint

Hoe gaat het eigenlijk met …Erik Jan Sint

(Tekst Erik Jan Sint, redactie Hans Tromp)

Ik ken Erik Jan al vanaf begin jaren negentig. Wij waren gevraagd ideeën te leveren voor de viering van het eerste lustrum van De Haagse Hogeschool. Dat moest vernieuwend, kleurrijk, vrolijk zijn én de hogeschool zichtbaar maken in de stad. Geld was geen probleem! We hadden fantastische brainstormsessies bij mij thuis, dronken veel wijn en bedachten de gekste dingen: De Parade op de Pier, Wibi Soerjadi op de Hofvijver en een concert van het Nederlands Blazers ensemble. Leuk en nog uitgevoerd ook.

Ik zit met Erik Jan in café Emma bij ons in de buurt. We hebben nooit samen gewerkt, maar kwamen elkaar vaak tegen op de rookbalkons, bij hogeschoolborrels, of gewoon in de buurt. Altijd gezellig, altijd verhalen vertellen en nu dus ook weer.

Waar kijk je met de meeste trots of plezier op terug?

Trots is niet helemaal het goede woord, maar ik ben blij dat ik met een tevreden gevoel terug kijk op 45 jaar onderwijs. Eerste 5 jaar als invaldocent op verschillende middelbare scholen, daarna De Haagse Hogeschool  en voorlopers daarvan. Ik gaf onderwijs in zakelijke communicatie, presentatietechnieken, argumentatieleer en het schrijven van onderzoeksrapporten  Ik werkte op veel verschillende opleidingen, waaronder een aantal technische opleidingen en opleidingen in het sociaal maatschappelijk domein. Soms werkte ik zelfs voor drie opleidingen op hetzelfde moment.

Ik kan niet anders zeggen, ik heb ontzettend veel leuke mensen leren kennen en verschrikkelijk veel plezier gehad. Vergis je niet het grootste deel van mijn onderwijsjaren heb ik kunnen doen en laten wat ik  wilde. Ik bepaalde zelf waarover mijn lessen gingen, ik verzon op welke manier er werd getoetst en tot slot beoordeelde ik de studenten. Ik had maximale vrijheid en ook maximale verantwoordelijkheid. Naast dat lesgeven, wat mij echt wel lag, deed ik veel andere leuke dingen: survivalkampen met studenten, coachingsopleidingen. De opleiding HRM organiseerde voor 4de jaars studenten een filosofieweek in de Glind, een sobere jeugdherberg midden op de Biblebelt. Initiatiefnemer en collega Paul de Regt omschreef het als een prikkelarme omgeving met hier en daar een streepje wifi. Wat waren dat prachtige dagen!

ik had gelukkig heel vaak leidinggevenden met wie ik het goed kon vinden. Bieke de Mol, Sandra Mackaay en in het begin Jean Jamion, Jan Beverdam en Hans Verhagen. Daarnaast heb ik ook altijd heel veel leuke, betrouwbare en originele collega’s gehad.

Waaraan heb je je het meest gestoord tijdens je werk bij de HHs

Een bron van ergernis was de steeds groeiende verzakelijking in het onderwijs. Steeds meer ging het over zo veel mogelijk studenten binnenharken, en dan zo snel mogelijk selecteren om het kaf van het koren te scheiden. Aan het eind van het schooljaar was soms de helft van de nieuwe studenten alweer, vaak gedwongen, vertrokken. Het leek wel of er steeds minder ruimte was voor de dromerige of creatieve studenten of voor studenten met een druk buitenschools leven en dat vooral de braveriken die het ook thuis keurig voor elkaar hadden mochten blijven. Het ging in vergaderingen meer over het rendement dan over de kwaliteit van het onderwijs.

Blunders

Ik ben tamelijk onhandig en een tikkeltje slordig. Er zijn dan ook weinig dingen die in al die jaren niet een keer tijdens een les mis zijn gelopen. Ik ben verschillende keren over van alles en nog wat gestruikeld voor de klas en ik worstelde met alle mogelijke apparaten zoals beamers, whiteboards en videorecorders.

Tot mijn eigen verbazing mis ik de HHS niet of nauwelijks. Ik ben een keertje terug geweest, dat was niet ongezellig, en ik heb een maand of 4 geleden gezeild met wat oud-collega’s. Dat was zelfs heel erg gezellig, eerlijk gezegd ik was een beetje vergeten hoe ontzettend leuk mijn collega’s zijn.

Wat doe je nu zoal?

Na het werken op de Haagse Hogeschool kostte het me toch wel een paar maanden voor ik mijn draai had gevonden. De dingen die op mijn to do lijstje stonden bleken ongeschikt of onhaalbaar. Promoveren bleek toch wel heel veel werk, een roman schrijven was saai, een hele dag golfen nog saaier en ik bleek niet geschikt om als vrijwilliger bij een hospice te werken.

Figurant

Een vriendin raadde mij aan om als figurant aan de slag te gaan. Dat bleek een gouden keus, sinds een jaar of drie heb ik kleine rolletjes in films en tv-series. Ik was te zien in heel veel producties van Goede tijden, Slechte tijden en het Sinterklaasjournaal. Ik was redelijk zichtbaar in een mooie serie over Pim Fortuyn. Heel gaaf was, dat ik gevraagd was mee te doen aan de serie Ferry (met Frank Lammers als Brabantse crimineel). In deze afleveringen is Ferry gevlucht naar Zuid Spanje waar hij in de buurt van Valencia een zeer armoedige Nederlandse camping runt. Ik mocht een week lang campinggast zijn, in trainingspak met een biertje.

Ik moet je eerlijk zeggen, zelf kijk ik nauwelijks tv, zeker geen series, ook niet als ik zelf in beeld ben. Ik ken trouwens ook de meeste acteurs, ook die hele bekende, niet. Gelukkig heb ik een oude buurvrouw die alles volgt en iedereen kent, die houdt mij op de hoogte. De helft van de klusjes die ik doe zijn die series of films. De andere helft bestaat uit studenten- of amateurfilmprojecten. Dat betaalt nog slechter, maar je hebt vaker een wat belangrijkere rol. Het zijn vaak ook hele leuke en serieuze jonge mensen.

De lol zit er voor mij niet in dat je hierdoor misschien bekend of zelfs beroemd zou kunnen worden of dat je Bekende Nederlanders leert kennen. Ook voor het geld moet je het niet doen. Het zijn de wonderlijke locaties waar je terecht komt, de bijzondere mensen die je ontmoet en de rare kleren die je soms aan mag. Ik heb aan een pruikenfilm meegedaan, heb in een heel klein wit badjasje ruzie staan maken in de hal van Hotel des Indes, ik was boer, dokter, alcoholist, politieagent, demente bejaarde, foute nsb-er. En het is opvallend hoe vaak ik gecast wordt als bezoeker van een begrafenis (zie foto, red). Ik heb kennelijk toch een jankkop.

Mooiste boek

Gerrit Komrij, Vila Pouca, kroniek van een dorp, uitg.: De Bezige Bij eerste druk 2008

Wie moet er de volgende keer geïnterviewd worden?

Er zijn nogal wat mensen waarvan ik het heel leuk zou vinden als zij op deze plaats enige aandacht zouden krijgen.

Ik kies voor Ritsart Plantenga, omdat het een hele geestige slimme collega was en een hele leuke vriend , maar vooral omdat hij 2 weken geleden is gepromoveerd aan de Universiteit van Leiden.

Het laatste nieuws

Bekende oud-studenten HHs

Bekende oud-studenten HHs

We gaan in gesprek met bekende oud-studenten van De Haagse Hogeschool.

In deze eerste aflevering een goed gesprek met oud IT-student Jeroen Derwort, bekend van Online Soccer Manager (OSM).

Lees meer

Doe mee met XNet

Wil je nog zinvolle activiteiten ondernemen? Of mis je de dynamiek van het onderwijs en de hogeschool, én de sociale contacten? Met het opzetten van een netwerk oud-medewerkers willen we daar iets aan doen. Draag bij aan XNet.