|
door Hans Tromp Functie: Toezicht en Support Leeftijd: 46 jaar Gezinssituatie: 5 kinderen Woonplaats: Den Haag Beni staat al te wachten op de derde etage van het Poseidon gebouw als ik uit de lift stap. Hij groet mij zeer hartelijk en we hebben het gelijk samen over de tijd dat wij elkaar regelmatig zagen op de Laan van Poot. Hij vindt het heel leuk om aan dit interview mee te werken en heeft zelfs al het een en ander over zijn werkzaamheden op papier gezet. Voor mij dus heel handig en het toont de servicegerichte houding van Beni. We maken wat foto’s en gaan in gesprek. Cavolari, wat een mooie naam, klinkt Italiaans, hoe kom je er aan? Het is ook een Italiaanse naam. Mijn voorvoorouders komen uit Italië. Mijn ouders en ik zijn in Kosovo geboren. We zijn in 1993 gevlucht vanwege de oorlog tussen de Albanezen en Serviërs. Ons huis was gebombardeerd en ik heb veel familie verloren in die oorlog. Ik was 11 jaar toen ik in Nederland kwam. We hebben nog een aantal maanden in een AZC in Hooghalen in Drenthe gezeten, voordat we wisten dat we echt mochten blijven. Ik ben toen eerst de Nederlandse taal gaan leren en vervolgens naar de basisschool gegaan. Daarna heb een MBO opleiding Detailhandel gedaan en afgerond en vervolgens alle certificaten voor Beveiliging gehaald. Wat doe je precies bij de HHs? Ik werk bij het Team Toezicht en Support, al 22 jaar! Vroeger heette dat gewoon conciërge. Wij controleren alle algemene ruimten in de Hogeschool. Kijken of alles goed staat, of alle spullen er zijn zoals flipovers, pennen blokjes enzovoorts en melden bepaalde storingen aan de helpdesk. Dat doen we op de hoofdlocatie, Zuiderpark, Zoetermeer en Delft. Wij houden magazijnen bij, controleren de velden en de sportattributen, en leveren support aan de Afdelingen IT, Repro en de postkamer. Wij communiceren ook met partnerbedrijven zoals CSU, UTS, Unica en Renewi. Daarnaast ondersteunen wij evenementen. Hoe ziet jouw dag eruit? Elke dag is een verrassing! Het is altijd anders. Om half acht schakel ik de telefoon in en heb ik contact met al mijn collega’s ik open de Topdesk en kijk naar de evenementen. Dan hoor ik wat de opleidingen nodig hebben, en welke evenementen er op stapel staan en wat daarvoor moet gebeuren. Poseidon is mijn vast plek nu al 10 tot 11 jaar en daar controleer ik alle vergaderzalen, de leslokalen en de overige voorzieningen en heb ik contact met de helpdesk over zaken die snel geregeld moeten worden. Waar heb je gewerkt voordat je bij de Haagse Hogeschool kwam? Tot 22 jaar geleden was ik beveiligingsbeambte bij Terpstra Nederlandse Veiligheidsdienst. Ik werkte toen in het winkelcentrum in de binnenstad van Den Haag en daarvoor in Rijswijk en Zoetermeer. Ik was jong en hield van actie. Heb je daar veel geleerd waar je nu nog wat aan hebt voor je werk binnen de Hogeschool? Ik ben een oplettende jongen. Ik hou heel veel toezicht en zie wat positief en negatief gedrag is. Ik zie aan sommige mensen dat ze hier eigenlijk niet thuis horen. Dat ze zich vreemd gedragen. Daar heb ik een gevoel voor ontwikkeld. Als ik dat zie, dan loop ik achter ze aan, kijk waar ze naar toe gaan en hoe ze zich gedragen. Vaak gaan ze naar de bibliotheek. Sommigen zijn uit op laptops, telefoons, anderen komen gewoon om zich wat op te warmen (in de winter), maar er zijn er ook die studentes lastig vallen. Ik spreek ze dan aan en vraag om hun studentenpasje. Als het naar mijn oordeel niet pluis is dan schakel ik de beveiliging in en dan nemen ze het over. Dit is mijn sterke punt. Ik stap er op af. Ik ben niet bang, ook niet als ze agressief worden. Dat voelen ze. Ik blijf bij ze tot de beveiliging komt. Kan dat te maken hebben met de oorlog, waar jij als kind in hebt gezeten? Zeker, ik heb in die oorlog een gevoel ontwikkeld over wie wat er niet spoort, dat voel ik hier in mijn hart. Wat doe je naast je werk? Ik heb vijf kinderen van 8, 10, 15, 19 en 22 jaar twee dochters en drie zoons. Die vragen veel aandacht. Met de 2e zoon Benjamin van 15 jaar ga ik drie keer per week naar de sportschool. Ik moet fit blijven en dat moet hij ook leren. Bovendien is het gewoon leuk. Daarnaast doe ik boodschappen voor mijn zieke moeder en let ik op haar. Welke collega of baas vind je echt top en waarom? Johan Heskes, de hoofdconciërge, mijn leidinggevende. Ik kan het heel goed met hem vinden. Er is nooit een onvertogen woord. Daar kan je gewoon samen een broodje mee eten en alles in vertrouwen mee delen. Dat geldt ook voor Juri Prins onze senior, met hem kan ik ook heel goed opschieten. En de rest van de collega’s ook hoor. Maar zij zijn mijn favoriet, bij hun kan ik met alles terecht en ik kan ze vertrouwen. Wat gaat er goed in de HHs? Veel gaat goed. Ik zou niet zo gauw kunnen zeggen wat er mis is. Het is een goed lopende organisatie en een goede werkgever. Wat kan er beter? Het salaris. We zitten nu nog steeds in schaal 5, maar het werk is in vergelijking met vroeger veel complexer geworden. We doen nu veel meer met ICT en Topdesk en hebben veel grotere verantwoordelijkheden. Dus ik hoop dat ze daar eens wat aan gaan doen. Wat is het leukste dat je onlangs hebt meegemaakt? Dat was een barbecue in Delft een paar maanden terug. Dat had het secretariaat van FZ/IT georganiseerd. Dat was perfect! Hoe lang mag je hier nog werken? Ik schat en hoop nog 20 jaar. Ik hoop dat ik gezond blijf, Ik heb het hier reuze naar mijn zin. Wat ga je morgen doen? Hetzelfde als vandaag, maar dan toch weer anders! En dan kijkt Beni op zijn horloge en zegt dat hij weer door moet. |
