Ja, hij staat een uurtje later op en doet de dingen in een rustiger tempo, maar zo heel veel veranderde er niet toen Herman Leijdesdorff met pensioen ging. Er kwamen genoeg uitdagingen op hem af die hij met enthousiasme oppakte. Het zijn het liefst maatschappelijk zinvolle zaken waar hij zich mee bezig houdt. Maar hij geniet ook van fietsen en van zijn oldtimer sportauto, een Alpine A110. Pensioen is fijn!
Het onderwijs
Hoewel sommigen vonden dat ik een geboren onderwijsman was, begon ik pas in 2006, ik was toen al 54, als docent bij Facility Management. Ik werkte eerst als adviseur en onderzoeker onder meer bij Cap Gemini en bij een adviesbureau voor facilitair management. Heel belangrijk, want mijn werkervaring vormde uiteindelijk mijn kijk op onderwijs. Ik heb dat altijd gezien als een vorm van samen leren, niet alleen maar doceren. Voor mij was het onderscheid tussen docenten en studenten ook niet zo groot, je trekt samen op, ik zoals een senior en een student als een junior. Misschien was ik wel wat idealistisch. Ik werd ook altijd wat narrig als studenten tijdens colleges vroegen: ‘Meneer, is dat tentamenstof?’. In mijn visie werk je samen aan het toekomstig beroep van de student.
Hoogtepunt
Een mooi voorbeeld van samen werken en samen leren was de begeleiding van student Steven Schouten. Het senior-juniorprincipe gold hier echt. Steven ging een onderzoek naar normering doen bij Sodexho op Schiphol. De Sodexho-man was net bij de EuroFM-conferentie geweest en had gezien dat er drie Europese studenten uitgekozen waren om hun onderzoek op het Europese podium te presenteren. Hij werd zo enthousiast over Stevens idee dat hij uitriep dat Steven volgend jaar op dat podium moest staan. Het jaar daarop, de conferentie was in Praag, stond Steven inderdaad ook dat podium en werd hij ook nog eens verkozen tot de European Student-of-the-year . Dat was voor mij zo mooi, één van de hoogtepunten van mijn docentschap.
Docent en meer
Uiteindelijk heb ik veel meer dingen gedaan dan onderwijs verzorgen. Ik coördineerde onder meer voor FM de verbouwing (‘Masterplan Huisvesting’) en dat was een lastig en langdurig traject. FM was pilot en we liepen tegen veel dingen aan waar van tevoren nog niet over na was gedacht. Dat wekte ook wel wat weerstand en wantrouwen op en het viel niet mee om alles in goede banen te leiden. Uiteindelijk kwam het goed, maar er was wel een extra verbouwing voor nodig. Bij de laatste reorganisatie koos ik voor een functie als projectadviseur bij IT.
Pensioen in zicht
Ik keek niet uit naar mijn pensioen. Ik vond mijn werk erg plezierig en heb mijn pensioen zelfs een half jaar uitgesteld. Maar je wordt er natuurlijk wel mee geconfronteerd als je allerlei brieven van het SVB en ABP krijgt, maar ik zag niet zo tegen mijn pensioenperiode op. Ik was ervan overtuigd dat er genoeg relevante zaken op mijn pad zouden komen. En dat bleek ook wel. Er is genoeg om je mee bezig te houden.
Pensionado en dan?
Pensioen is fijn. Ik sta nu niet meer om zes uur op en neem meer tijd voor alles. Dat is heerlijk. Ik vraag me weleens af hoe ik dat vroeger deed, bijvoorbeeld het hockeyteam coachen in het weekend, terwijl er ook nog 200 tentamens op correctie lagen te wachten op je bureau.
Ik geef nu taalles aan ‘ongedocumenteerden’ in Rotterdam. Dat zijn immigranten tussen de 30 en 50 jaar zonder status, die gemotiveerd zijn om Nederlands te leren spreken, terwijl hun toekomst hier onzeker is. Ik geef twee ochtenden les aan de eerste groep, de beginners. Het gaat voornamelijk om gesproken taal, dus ‘hoe ga je met het openbaar vervoer?’, ‘wat zeg je in een winkel?’ en ‘hoe praat je met de dokter’. Het is zinvol werk en ik leer er ook van omdat ik nu hun problematiek begrijp.
Verder houd ik ervan om fietstochten te maken en om mijn mooie oldtimer te onderhouden. Dat is een Alpine A110 uit 1978, die ik in 1989 uit Frankrijk ophaalde.
In de eerste helft van 2018 kwam ik weer regelmatig op De Haagse omdat ik mede de HBO-Fietstocht 2018 organiseerde. Het was heel leuk om op een heel andere manier weer betrokken te zijn bij de hogeschool en een zinvolle bijdrage te kunnen leveren. Die ervaring leidde er ook toe dat ik nu graag meewerk aan het opzetten van XNet. Mijn inzet richt zich vooral op het opzetten van een vraag-en-aanbodplatform voor ex-medewerkers. Ik ben een pleitbezorger voor maatschappelijk betrokkenheid voor pensionado’s.
