Column door Alie Horden
In de wachtkamer van de gynaecoloog is een tijdelijke expositie van grote zwart-witte vrouwenportretten: Sterke vrouwen volgens het bordje. Met enige verbazing kijk ik om me heen; op links zie ik de norse blik van Aletta Jacobs, dat snap ik op deze plaats nog wel: een arts en feministe. Dat geldt ook voor Florence Nightingale die naast de afsprakenbalie haar lantaarntje omhoog houdt.
Maar wie heeft de andere vrouwen uitgekozen en vooral, wie zit er achter de combinaties? Aan de muur tegenover mij straalt Maxima mij toe; een vrouw opgegroeid in de elitaire bovenlaag van een Zuid-Amerikaans land en na een universitaire studie goedgekeurd als Koningin van een landje aan de Noordzee. Waarom deelt zij die muur met een wereldberoemd portret van een dertienjarig meisje dat zich op dat moment nog niet bewust is van haar gruwelijke dood twee jaar later? Ik doe mijn best maar kan geen overeenkomsten vinden tussen Anne Frank en Maxima……..
Naast de fluorescerende pijl die verwijst naar de afdeling vruchtbaarheidsbehandelingen zit een jonge vrouw met een kaal hoofd. Helaas vinden hier ook andere therapieën plaats… Maar als ik met mijn ogen de richting van de pijl volg stuit ik op een portret van Claudia de Breij……Verdient zij hier een plek door Mag ik dan bij jou?
In de rechter hoek hangen Gerda Havertong en mijn plaatsgenote Esther Vergeer. Ik ken beiden persoonlijk en vraag me af wat vooral Gerda ervan zou vinden als ze wist dat zij over deze wachtkamer waakte. Ik begin er plezier in te krijgen en probeer verbanden te leggen tussen deze aardige types. Op dat moment komt een oudere mevrouw uit de spreekkamer die bij de afsprakenbalie, zichtbaar opgelucht, meldt dat haar volgende afspraak pas over een half jaar is. Ze pakt haar kleine agenda alvast uit haar handtas maar haar vreugde wordt meteen neergesabeld door de assistente die haar toebijt: Wij hebben een planningshorizon van 6 weken mevrouw! De mevrouw, volgens mij een Sterkere Vrouw dan die bitse assistente, reageert verbijsterd met een: Jullie hebben een wát ????
Ik mijmer nog even door over het niet-woke-karakter van een expositie onder de titel Sterke Vrouwen; dat moet toch genderneutraler kunnen? Ik vraag mij net af wie hier nog meer een plaatsje tussen deze Sterke Mensen verdient en hoor dan naast mij de stem van de arts: Mevrouw Horden!
Zou het echt?
Alie Horden
alidahorden@gmail.com
