Column door Alie Horden
De HR Manager ging alleen op wintersport in Oostenrijk en kwam terug met een nieuwe vriendin, Corona. Of ik ‘even’ wilde invallen gedurende zijn ziekte. Natuurlijk wilde ik dat, fijn om nuttig te kunnen zijn gedurende de lockdown.
Ik werd onder meer het aanspreekpunt voor alle medewerkers met vragen die te maken hadden met het Covid-19-virus. Binnen de kortste keren was ik de bekende Koning in het Land der Blinden. Ik was het orakel dat aanvullingen leverde waar Rutte iets liet liggen. ‘Ik moest vanmorgen heel veel niezen en mijn vrouw zegt ook dat ik er slecht uitzie, moet ik thuisblijven?’ Op mijn vraag of het de eerste keer was dat zijn vrouw dat opmerkte bleef het even stil, daarna klonk gelukkig een lach, meteen gevolgd door een hoopvol: ‘Thuisblijven dus?’.
Te midden van een pandemie die ons gehele land in de greep hield, moest ik beslissen over allerlei onderwerpen in de categorie ‘klein leed’: ‘Kan ik mijn bureaustoel ophalen nu ik moet thuiswerken’. ‘Wij zijn pas verhuisd naar een kleiner appartement in de binnenstad maar nu zitten we teveel op elkaars lip en dreigt mijn relatie te ontploffen, mag ik alsjeblieft één dag op kantoor werken?’. ‘Kan ik printpapier ophalen in het gebouw of mag ik dat declareren?’.
De bureaustoel werd keurig thuisbezorgd en ik redde, als ware ik Yvon Jaspers, een relatie door de medewerkster een verborgen werkruimte in het gebouw te bieden en de vragensteller over het printpapier heb ik fijntjes gewezen op het digitale tijdperk waar we, juist nu, in leven.
Digitaal vergaderen, ik ken inmiddels alle systemen van Zoom tot Google Meet en Teams. Maar wat een feest om op deze manier ongegeneerd bij collega’s naar binnen te kunnen kijken. Ik zag fraaie inrichtingen, heel veel katten, lelijke schilderijen, interessante boekenkasten, rommelige gordijnen en vaak onbekende handen die koffie aanreikten. Heerlijk, zo’n nieuwe wereld. Het werkt uiteraard ook andersom merkte ik toen een collega mij erop wees dat mijn keukenklok vóór liep……
Inmiddels zitten we alweer in de periode van versoepelingen maar ook dat levert weer veel nieuwe vragen op. Ik kan inmiddels afstuderen op het terrein van medische en niet-medische, wasbare en weggooi-mondkapjes. Gewoon wit of groen of met een patroontje of rare teksten. Er zijn ook ongelooflijk veel verschillende handschoentjes, hand-gels en desinfecteermiddelen. En dan laat ik trots prachtige gel-pompen in het gehele gebouw plaatsen komt er een medewerker met de opmerking dat ‘no touch’-pompen beter zou zijn…..
Kortom, ik pandemie nog even verder, had ik maar niet Personeel & Organisatie moeten gaan studeren!
